แผลสด กับ ยาปฏิชีวนะ

แผลสดหมอจะจ่ายยาปฏิชีวนะให้

1. บาดแผลที่มีลักษณะของการติดเชื้อแล้ว คือ มีการอักเสบบวมแดงหรือเป็นหนอง
2. บาดแผลที่ได้รับการรักษาช้า คือ ตั้งแต่ 6-9 ชั่วโมงหลังเกิดบาดแผล
3. แผลทิ่มต่ำเป็นรู รวมทั้งแผลสุนัขกัด ที่มีลักษณะทิ่มตำเป็นรู
4. แผลในบริเวณที่การไหลเวียนเลือดไม่ดี เช่น เป็นบริเวณที่มีการบวม หรือ เป็นแผลในผู้ที่เป็นโรคของเส้นเลือดแดงส่วนปลาย
5. แผลในผู้มีภูมิต้านทานโรคต่ำ เช่น
6. ผู้เป็นเบาหวาน โดยเฉพาะผู้ที่คุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ไม่ดี
7. ผู้สูงอายุ โดยเฉพาะผู้ที่มีสุขภาพไม่สมบูรณ์ หรือมีอายุสูงมาก
8. ผู้เป็นโรคตับแข็ง ติดสุราเรื้อรัง ผู้ที่ไม่มีม้าม หรือถูกตัดม้าม
9. ผู้ใช้ยากดภูมิต้านทานโรค เช่น สเตียรอยด์
10. ผู้ป่วยโรคมะเร็ง ที่โรคยังไม่สงบ

แผลสดที่ไม่ควรใช้ยาปฏิชีวนะ

1. แผลฉีกขาดธรรมดา ที่เป็นแผลขอบเรียบ ทำความสะอาดง่าย ความยาวไม่เกิน 5 เซ็นติเมตร
2. ไม่ปนเปื้อนสิ่งที่มีแบคทีเรียมาก เช่น อุจจาระ ปัสสาวะ น้ำสกปรก เศษอาหาร
3. เป็นแผลลักษณะขีดข่วน หรือครูดถลอก จากอุบัติเหตุหรือสัตว์กัด
4. ไม่มีสิ่งสกปรก เช่น เศษดินที่แผล หรือมีแต่ล้างออกง่าย
5. เป็นบาดแผลในผู้มีภูมิต้านทานโรคปกติ
6. ตำแหน่งของบาดแผลไม่ได้อยู่ที่ขาหรือเท้า
7. เป็นบาดแผลที่ยังไม่มีลักษณะของการติดเชื้อ

ทั้งนี้ควรทำความสะอาดแผลด้วยน้ำสะอาด แล้วใส่สารระงับเชื้อ (antiseptic) เช่น โพวิโดนไอโอดีน ไม่แนะนำให้โรยหรือทาแผลสดด้วยยาปฏิชีวนะเพราะอาจทำให้แพ้ยาและกระตุ้นให้เชื้อดื้อยา

ที่มา : โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย
https://bit.ly/3rpjpOd และ https://bit.ly/3r7EkFc